Schuldig voelen om aankopen

De laatste tijd voel ik dat ik het moeilijk vind om wat voor mezelf te kopen. Ik weet alleen niet waar dit gevoel precies vandaan komt. Of hoe ik het kan tegenhouden. Ik hoop dat jullie mij hierin kunnen adviseren wat ik hier eventueel aan kan doen.

Inleiding
Ik heb in het verleden altijd al last gehad dat ik aankopen moeilijk aan mezelf kon verkopen, maar voor hobby spullen (lees pc's, spellen, vakanties, etc) had ik nooit echt moeite om geld over de balk te gooien. Een pc van 1600 euro gaf ik uit alsof het niets was. Dit is de laatste tijd echter behoorlijk veranderd. Zo vind ik tegenwoordig dat mijn oude laptop van 6 jaar oud nog prima mee kan en nog snel genoeg is, koop ik nooit meer spellen, en een upgrade die ik al jaren overweeg van mijn desktop schuif ik elke keer weer op de lange baan. Hoe kan dat toch!

Budgetteren 
Ik persoonlijk denk dat het juist zit in het feit dat ik aan het budgetteren ben. Vroeger had ik geen excel sheets waar ik op de punt en de komma alles bijhield wat erin en eruit ging. Met als extra handicap dat je exact ziet op welke momenten je je spaarrekening hebt aangeraakt. Sinds januari 2009 hou ik dit alles netjes bij en kan ik dus nu ook nog precies zien in welke maanden ik iets royaler ben geweest met uitgaven. En hoe je het ook wend of keert, het doet pijn als ik zie dat mijn maand +/- rood is, waardoor ik de maand erop extra mijn best doe om deze pijn te verzachten door extra veel te sparen.

Rijkdom
Dit heeft voor en nadelen, en doet mijn titel van mijn website ook wel eer aan. Ik ben namelijk niet arm, totaal niet zelfs, ik heb vrij luxe spullen (want als ik iets koop wil ik het wel van een goede kwaliteit) en ben daarnaast ook nog erg zuinig. Zowel in het uitgeven van het geld als met mijn spullen in het algemeen. Ik heb broeken die jaren oud zijn, maar er nog goed uit zien, een laptop van 6 jaar oud die nog prima functioneert, een mobiel van 5 jaar oud die ook nog prima functioneert. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het voordeel hieraan is, dat zoals jullie hebben kunnen zien we aardig veel kunnen sparen per maand. Het nadeel is dat we totaal niet weten wat we met dit geld allemaal willen doen.

Uitgaven
Ja we hebben veel zaken die geld gaan kosten, een verbouwing, isolatie mogelijkheden, vakanties, meubels etc. Maar echt persoonlijke dingen? Gadgets, tijdschriften, hebben dingetjes..... Nee daar hebben we allemaal geen behoefte aan. En elke keer als ik op zoek ga naar iets leuks kom ik na het rondzoeken tot de conclusie dat ik, of nog vaker, we het eigenlijk niet nodig hebben en dus maar niet kopen.

Frustrerend
Ik vind dat persoonlijk frustrerend worden. Ik hoor een hoop mensen om mij heen dat ze dit, en dat, en dat ook nog hebben gekocht. Gewoon voor de heb. Waarbij ik dan vaak denk.... Dat is leuk, maar nee niets voor mij wat moet ik ermee. En zo blijft het altijd maar ronddolen. Met als gevolg dat de spaarrekening maar blijft groeien. En geloof me, dat vind ik geen enkel probleem want ik vind dat juist een heerlijk gevoel die me geluk, vrede en vooral ook onafhankelijkheid geeft. Maar soms wil je als mens gewoon wat onnuttigs kopen! Gewoon voor de heb!

Hoe gaan jullie daarmee om als mede-bloggers?

p.s. Ik heb woordverificatie weer aangezet, want werd letterlijk gek van alle spamberichten die er werden geplaatst... wel 600 per week heb ik voorbij zien komen!

Reacties

izerina zei…
Waarom ervaar je het als moeilijk,dat je "hebzucht"is afgenomen?Ik herken veel van wat je schrijft. Maar voel zelf mijn eigen tevreden zijn als vrijheid.
Kniepertie zei…
't Gebeurt me regelmatig dat 'k door een winkel loop en me gewoon verbaas over de 'rommel' die verkocht wordt. 'k Hoef daarom ook veul gadgets en andere meuk niet, daarentegen doe 'k niet moeilijk om bv een nieuwe 'dure' leren jas te kopen, wel alleen als het ook nodig is.
groet
Anoniem zei…
Ik begrijp je ook niet helemaal hoor. Frustrerend als je geen onnodige dingen meer koopt? Dingen waar je toch niets aan hebt. Ik zou het eerder frustrerend vinden als ik het niet kon laten liggen. Ik heb ook een tijd gehad dat ik dingen kocht, gewoon omdat het leuk was. Nu niet meer. Het scheelt in je portemonnee en het scheelt in spullen die je in huis haalt. Voor mij voelt dat als dubbel plezier van iets dat je niet koopt.
Petra
Anoniem zei…
Ik ben het eens met de anderen.

Maar misschien moet je gewoon een plan gaan maken voor bijv. de laptop. Zeg: "Over twee jaar ga ik 'm vervangen, tenzij hij eerder echt stuk is". En leg dan elke maand 50 euro er alvast voor opzij. Dan heb je over twee jaar 1200 euro, dat is misschien zelfs al wat veel, maar goed. Dan voelt het niet als een eenmalige uitgave van 1000 euro (of zo), maar als iets waar je elke maand een stukje voor gespaard hebt. En nadat je 'm aangeschaft hebt, kun je ook alweer beginnen met sparen voor de volgende (over een jaar of acht, dus met een snelheid van 20 euro per maand of zo).

Dus een deel van je geld opzij leggen met een bepaald doel; en als de tijd rijp is, dat geld ook gewoon uitgeven zonder schuldgevoelens.

Zo zou je ook kunnen zeggen: 50 euro per maand voor leuke dingen. Geef ik het niet uit, dan spaar ik het op en kan er later iets meer van kopen.
Lisa zei…
Wat spaarolifantje zegt, vind ik een goede! Ik heb onlangs ook spaardoelen opgesteld in excell. Gewoon omdat ik niets meer voor mezelf kocht. Nieuwe schoenen of kleren voor het hele gezin, maar voor mezelf vond ik het nooit nodig. Nu heb ik kolommetjes voor de inkomsten hoger dan 'vaste lasten + leefgeld'. x% voor de buffer, x% voor de renovatie van de woning, x% voor leuke dingen en die laatste kan je dan opdelen in de kolommetjes die je wil
KruidigMeisje zei…
Ik lees het blog van MrMoneyMustache (een amerikaan, dat helaas wel). Die heeft zoveel spaargeld opzij kunnen zetten, dat hij met z'n 30e met pensioen kon. Nou ja, hij werkt een beetje waar hij leuk vindt. En z'n blog levert m ook op. Maar nodig schijnt ie dat niet te hebben.
Hij vindt het nu heerlijk om veel tijd bij zijn kind te kunnen doorbrengen. Dus ipv dingen voor de heb, heeft hij tijd voor de heb. De keuze minder of niet te werken. Of te werken in een sector die weinig betaald, maar je veel voldoening geeft. Een keuze die voor de meeste mensen veel te duur is om over na te denken. Maar misschien voor jou wel binnen bereik?
Jacqueline zei…
Ik herken het gevoel wel, maar heb het voornamelijk met nuttige zaken. Sinds ik bewuster zuinig probeer te leven, merk ik dat ik moeite heb om zaken te kopen waarmee een groter bedrag gepaard gaat, ook al zijn ze nodig. Ik heb bijv. nieuwe zomerschoenen nodig, want de oude zijn te krap, maar dan duurt het maanden voordat ik mezelf zover kan krijgen dat ik ze inderdaad koop (en voel me daarnaast nog schuldig ook over de aankoop). Omdat ik 'moeilijke' voeten heb, ben ik altijd een fiks bedrag kwijt aan schoenen.
Verder zijn de enige onnuttige zaken waarbij ik met mezelf een strijd moet voeren, hobbyspullen. Dan is het hard tegen hard (de zuinigerd tegenover de enthousiasteling), met als resultaat dat het altijd onbevredigend voelt wat je uiteindelijk ook doet - kopen of niet kopen. Als je koopt, voel je je schuldig, en als je niet koopt, dan voelt het alsof je jezelf op een streng dieet hebt gezet terwijl er een tafel met enorm veel lekkernijen voor je neus staat.
Dat is juist het probleem. Schuldgevoel is iets heel raars. Het geeft je voldoening om iets te kopen, maar nog vaker vind je het zonde van je geld.
Soms wil/moet je van jezelf wel wat kopen of kijk je er echt naar uit, maar als je er dan langer over nadenkt hoeft het eigenlijk niet meer want zo nuttig als je het eerst vond is het niet meer. En dat is juist het frustrerende deel. Je oriënteerd je op een item, zoekt het uit, en dan denk je.....
Nee is toch niet zo handig als ik eerst dacht en laat het hier weer bij.
Ik vind dit eigenlijk een heel goed idee :) Een apart potje zodat je het jezelf verantwoord! :D Ik denk dat ik daar maar eens mee ga starten.
Misschien wel, maar hoeveel heb je daadwerkelijk nodig? Hoe wil je gaan leven? Dat is toch iets wat je jezelf moet gaan afvragen op een leeftijd waar je nog een hoop wilt. Maar echt weten hoeveel je nodig hebt voor later is onbekend. Hoe duur wordt alles later? Hoe is de economie in die tijd? Etc etc.
Dat is een doel die je eigenlijk niet moet stellen, want als het je niet lukt door omstandigheden dan baal je er alleen maar meer van!
Ik begrijp het volkomen en dit is dus exact waarom het zo slecht is. Zo haal je nooit voldoening uit die aankoop, zeker niet als je het ook nog eens absoluut nodig hebt!
Willemien zei…
Ik herken het wel. Als of je niet echt meer kunt genieten van de luxe die je jezelf wel gunt. Die je ook makkelijk kunt betalen. Waarvoor het helemaal niet erg is als je het koopt, maar je kunt je er niet toe zetten om het te kopen want het is luxe.

Een verandering is een golf beweging. Alsof je een steen in het water gooit. Eerst ga je heel diep te diep, dan komt de golf weer terug en ga je weer te hoog, maar iets minder hoog dan het was tot je op een mooi gemiddelde zit dat blijvend is. Ik denk dat je nu op zo'n diepte punt zit. Jezelf de luxe die mogelijk is niet gunnen of er niet van kunnen genieten.
Ik herken het wel. Ik heb namelijk precies hetzelfde. Kocht al ik weet niet hoe lang niets meer extra's. Tot vorige week toen ik een gesprek heb gehad met mijn man en een financieel adviseur. Hij vroeg ook hoe lang ik nog door wilde gaan met sparen en wanneer voor mij het punt is aangekomen dat er genoeg in de potjes zit.
De volgende dag ben ik naar stad gegaan en heb 2 parfums gekocht en een blouse. Eén was wel nodig maar 2 overbodig. En toch gedaan.
Eigenlijk ben ik er nog niet uit, want wanneer is genoeg? Geen flauw idee. Ik weet het echt niet. Momenteel zit ik in precies hetzelfde dilemma dan jij.
Dubbeltje zei…
Heel erg herkenbaar, ik probeer nu met alle macht een modus te vinden. Het hele zuinige is namelijk niet meer nodig, maar het vergroten van mijn spaarsaldo geeft zoveel vreugd dat alles wat ik koop 'me zeer doet' in de portemonnee ook al heb ik het nodig. Ik vind het echt lastig en verzin inmiddels steeds meer spaardoelen, maar zal ik ooit tevreden zijn? Hoeveel spaargeld is voor mij genoeg?
Misschien is dat de schaduwzijde van het bezuinigen, of een fase waar je doorheen moet? De laatste stuiptrekking van je Innerlijke Consument?!

600 spam berichten is inderdaad vervelend zeg. Ik zie bij meer mensen de woordverificatie weer opduiken.
Nans zei…
Geef jezelf zakgeld en geniet verder van je spaarzaamheid. Als je teveel verdient om op te kunnen maken, dan geeft dat toch ook weer ruimt om je huis af te lossen, eerder te stoppen met werken, levensdoelen te bewerkstelligen of wat dan ook?

Nou heb ik in die zin makkelijk praten dat wij een heel duidelijk spaardoel hebben (adoptie) en dat we het helemaal niet erg zouden vinden om minder te werken ;-)
Jammer genoeg is dat nu nog even niet verstandig, maar voor de toekomst ga ik daar wel voor! (voor manlief is dat een ander verhaal, maar dat is volgens mij deels ook een mannending)
Anoniem zei…
Jacqueline verwoordt het erg goed met de vergelijking die ze maakt met een dieet. Ikzelf heb mezelf 6 jaar geleden op een financieel dieet gezet. Na een paar jaar merkte ik dat ik aan financiele anorexia leed.

Voedsel en geld hebben met elkaar gemeen dat je niet te veel en niet te weinig moet gebruiken en ook nog verstandig (geen snoep, gadgets). Roken. drugs en gokken kan je (moet je) negeren maar voedsel en geld niet.
Onabudget zei…
Herkenbaar maar als je hard werkt voor je centjes, moet je jezelf ook af en toe kunne verwennen. Ook af en toe met leuk voor de heb dingetjes.
Een spaarpotje voor "luxe" wil daar ook bij helpen. Waar ik meer last van heb is iets voor mijzelf kopen terwijl ik er minder moeite mee heb om iets voor de kids aan te schaffen. Ga ik nu wel verandering in brengen hoor...

Populaire posts